Merhaba Maske Bey. Nasılsınız?

Bizler de iyiyiz çok şükür. Hayat işte, bazen yorucu olabiliyor. İş güç derken, zaman bir şekilde geçiyor. Gençliğimde dünyayı iş-güç ekseninde tasavvur etmemiştim ama yapacak bir şey yok; ekmeği kazanmak zor bu zamanda.

Gençliğimde alerjim olan bazı davranışlara şimdi adeta müptelayım. Mesela ben “siz”li konuşmayı, “bey” demeyi hiç sevmem biliyor musunuz, Maske Bey? Samimi gelmediği gibi, bir yararı da olduğunu düşünmem. Hatta gençlik yıllarımda bu beylik işine öyle karşıydım ki beni Köroğlu sanabilirdiniz.

Maske Bey, siz çok konuşmuyorsunuz ama ben vaktiniz varsa biraz daha anlatayım. Konuşmaya başladım mı susmak bilmem. Ne yaparsınız işte; eski kötü alışkanlıklar … Çoğundan kurtuldum ama bazısından henüz kurtulamadım, bazısı da gün yüzüne çıkmak için ara ara beni yokluyor. İnsan dediğin konuşur mu hiç canım! İnsan dediğin sadece iş konuşmalıdır çünkü kendisi böyle bir varlıktır. Böyle olmasa zaten ağustos böceği gibi hepimiz türkü çığırırdık. Ama karınca öyle mi 😎 Gerçi onlar da bazen kendi aralarında fazla iletişim kuruyorlar ama karıncadan ancak bu kadar olur zaten.

Gençliğimde biri bana “bey” dediğinde zoruma giderdi, küfür gibi gelirdi. Çünkü ben insanlara faydalı olmak, sevgi ile iletişim kurmak isterdim: Herhangi bir hiyerarşi, herhangi bir ön kabul olmadan. Yıllar geçtikçe çok insana “bey” dedim, zamanla alıştım fakat sayıları az da olsa bazılarına “bey” demek hiç zoruma gitmedi. Çünkü onların benden böyle bir talebi olmadığı gibi, “bey” olarak anılmayı hak ediyorlardı. Aaa bakın aklıma ne geldi.

Geçen gün, inanır mısınız bilmem ama, 60 yaşındaki üst mevkilerde biri ile telefonda konuşmam gerekti ve tabii ki modern bir insan gibi adını “bey”siz anmadım. Bence insanların isminde otomatik olarak bey olmalı. Mesela benim adım Dursunbey olmalıydı. Neyse, ne diyordum … Heh, ya tamam ben bey diyorum da 60 yaşındaki adam da bu sefer bana bey demez mi?! Yani zoruma gitti biraz, ne gerek var diye düşündüm. Kendime de baktım, pek beylik bir durumum yoktu hani. Ama tabii bey demeye devam ettim 😎 Profesyonellik bunu gerektirir.

“Bey”siz konuşan insanları anlayamıyorum. Gerçi bazen ben de “bey” demeyi unutuyorum. Geçen gün yine benden yaşça büyük birine, tabii ki, bey falan diyorum. Boşluğuma geldi biraz samimi olacak bir dil kullandım. Adam resmen iletişimi kesti 😞 E haklı ama, ben kimim ki öyle konuşuyorum yani. Bir de kesin bir art niyetim vardır, o yüzden adamın davranışına bir itirazım yok. Çünkü insanoğlu böyle yavşak işte.

Maske Bey, siz neler yapıyorsunuz? İyi misiniz, hiç sesiniz çıkmıyor? Yoksa siz de mi bana küstünüz 😞

Maske Bey?!

Kardeşim yanıt versene!

Alooo hemşehrim, öldün mü?!

Eeeh! Beyliğine bir sana iki ulan.

Hadi eyvallah.